میبینی عباس جان!

ما آب را ،رویِ دیوارهایمان به هوای تو به زنجیر کشیده ایم.

امروز وارد مدرسه که شدم ؛عالمی روی سرم خراب شد.

دردانه ایی که به آتش کشد مرا!