شنبه ها همیشه نقطه سرِ خطن .روز آرمانی ن.شنبه ها قراره بشریت از چاقی،بی سوادی،درد بی درمون،اخلاق کوفتیِ تنبلی و…نجات پیدا کنه.

“از شنبه میرم پیاده روی.از شنبه صبح ،کله ی سحر از خواب بیدار میشم.مرتب کردن کشوی جورابا از شنبه.خوندن کتابای توی سرکه ی هفت ساله خوابیده از شنبه…”

انقدر از این شنبه های جان برکفِ اصلاح طلب اومده و رفته و من هنوز همون گُلی که بودم هستم ؛

نگو و نپرس!

همه ی امیدم به شنبه ی این هفته بود که اونم از آخر اول شد.

اراده من رو دست نداره !؛ این شنبه ها هستن که طبل تو خالین.