اباذر به بیابان خشک ربذه تبعید شده بود وامام علی علیه السلام به همراه فرزندانش  اباذر رابدرقه و با او وداع میکردند. در این حال امام علیه السلام فرمودند:

” …وَ لَوْ ‏أَنّ‏ ‏السَّمواتِ‏ ‏و ‏الْأَرَضِينَ‏ كانَتا عَلى عَبْدٍ رَتْقاً ثُمَّ اتَّقَى اللَّهَ لَجَعَلَ اللَّهُ لَهُ مِنْهُما مَخْرَجاً … ؛ …اگر آسمان و زمین درهای خود را بر روی بنده ای ببندند وآن بنده از خدا بترسد ، خدا راه نجاتی از میان آن دو برای او خواهد گشود…”

^{نهج البلاغه –خطبه130.}