«اِلـهى اَنـَا الْفَقيرُ فى غِناىَ ؛ فَکَيْفَ لا اَکُونُ فَقيراً فی فَقری» خـدا مـن چـنـانـم کـه در حال توانگرى هم فقيرم؛پس چگونه فقير نباشم در حالی که فقیرم!!      *تصویر: صفه صاحب بن عباد ، مسجد جامع اصفهان. +برای شادی روح اُستا بنّا،یه حمد و سه… بیشتر »

به تو دست می سایم و جهان را در می یابم… می وزم،می بارم،می تابم. آسمان ام ستارگان و زمین، و گندمِ عطرآگینی که دانه می بندد رقصان در جانِ سبزِ خویش… +شاملو بیشتر »

    «حالا فقط به یک راه فکر میکنم؛راه بالا رفتن از این گلدسته!»           +این پست ادامه دارد… بیشتر »

به دست و دلم نمیرود این روزها که آیه های عذاب را بخوانم و تفسیرش را مرور کنم.از آتش های آدم خوار بگویم. از جهنمی که مورد خطاب قرار میگیرد:«آهای جهنم! پُر شدی؟» پاسخ میدهد:«نه. هنوز هم جا دارم.بریزید تا می توانید»! از دَرَک اسفَل سافلین. از پوست های ورقه… بیشتر »

    موومان یازدهم سفر  باید یک گوشه مینشستیم.فرو میرفتیم توی عکس ها.توی فیلم ها.توی صداها.توی بوها ،توی لحظه لحظه ی سفر به «باغبادران»، تا تکه ی گم شده ی شهر را بیابیم.تکه ی گم شده و غمی که مدتهاست بر سر اصفهانی ها سایه انداخته. اصفهان با همه ی زیبایی… بیشتر »

«آخه یه آدم، این همه خنزر پنزر دست و پاگیر میخواد چیکار؟!» زیر لب غُر میزنم و میروم سراغ چیدن طبقه ی سوم ویترین. +پایان. بیشتر »

نمیدانی؛ پابه پای تو خسته شدن؛ چه لذتی دارد!! بیشتر »

در خانه ی جدید،یک هوا از آسمان دورترم.به جایش ، راهرویی پنچ-شش متری با دیواری سفید،مثل اتوبان افتاده وسط آشپزخانه و اتاق خواب.باید درخواست بنویسم برای شهرداری.هم دو تا تیر چراغ برق بفرستند؛هم یکی از این هنرمندهای زیباسازی شهری.تا بیاید این اثر… بیشتر »

خُسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد ساحت کُۏن و مکان عرصه ی میدانِ تو باد زُلفِ خاتونِ ظفر شیفته ی پرچم توست دیده ی فتح اَبد عاشق جولان تو باد…    +دوشنبه ام را با تو آغاز میکنم «بسم الله الرحمن الرحیم» ++لحظه ای که باید فراخ ترین گام زندگی ام را… بیشتر »

میان کتاب ها گشتم میان روزنامه هایِ پوسیده ی پُر غبار، در خاطراتِ خویش در حافظه ئی که دیگر مدد نمی کند خود را جُستن و فردا را. عجبا! جُست و جو گرم من                             نه جُست و جو شونده. من این جای ام و آینده  در مشت هایِ من.     + شعر شاملو،… بیشتر »

  «سلام بر دختران سبز پوش شالیزار»     +لحظه شماری میکنم که این اسباب کشی تمام شود؛ بیایم برایتان از باغبادران بگویم. بیشتر »

امروز نگران رفتن آفتاب بودم! مثلِ وقتهایی که نمازِ ظهرم را سر وقت نمیخوانم بعد تنگ غروب یادم میاید و هول برم میدارد که «وای،آفتاب نره!»… دلم تنگ میشود برای این نارنجیِ داغ که از رویِ  سرِ گُل ها میپرد رویِ آجرهایِ دیوارِ بالکن و یواش یواش،… بیشتر »

اگر تابستان را باکاشتن بذر «لاله عباسی» آغاز کردید یا مادر بزرگی دارید که همیشه ی خدا در فصل گرما، گوشه ی باغچه اش یک بوته ی «لاله عباسی» در حال «خود شیرینی» ست و یا مثلاً  عکسی، یادداشتی ،چیزی درباره ی گلِ «لاله عباسی» دمِ دستتان هست ؛ میتوانید در این… بیشتر »

فلکه را که دور میزند؛خیابان را که رد میکند؛از جلوی فضای سبز که میگذرد؛ به ایستگاه اتوبوس که میرسد؛میگوید:«کم کم باید با اینجاها خداحافظی کنی»! پیشانی ام، ناخودآگاه میچسبد به شیشه ی ماشین. یک لحظه چشم هام باز و بسته میشوند.گوشه به گوشه ی این محله خودم را… بیشتر »

گُل های خانه،بعد از پنج سال تَر و خشک کردن؛ مایه ی مباهاتم شده اند.حالا هر کجا که بروم با افتخار، سرَم را بالا میگیرم و میگویم:«اولاد صالح تربیت کرده ام»!     *تصویر:منتخب از سایت www.oamul.com میتوانید با کلیک بر روی لینک از دیدن بقیه ی طراحی ها لذت… بیشتر »

من و تو یکی شوریم از هر شعله ئی برتر، که هیچ گاه شکست را بر ما چیرگی نیست چرا که از عشق روئینه تن ایم.   و پرستوئی که در سرپناهِ ما آشیان کرده است با آمد شدنی شتابناک خانه را از خدائی گم شده لب ریز می کند.   +شاملو بیشتر »

   خدای « مَدَّ الْأَرْضَ وَجَعَلَ فِيهَا رَوَاسِيَ وَ أَنْهَارًا ». خدای مسخر کننده ی  شگفتی ساز. خدای زنده کننده ی هر چیز از بطنِ آب. خدای آب های شیرین،آب های شور، آب های تلخ. ما پیر میشویم؛ اگر این آب باریکه هم بِخُشکد!     *زنده رود،باغبادران،مرداد… بیشتر »

  « سلطان میوه ها » بیشتر »

سایه ی زمین را تماشا میکنم که آرام آرام  ماه را میپوشاند.سایه ها همیشه حامل یک حقیقت اند.به اندازه هایشان نباید توجه داشت.چون ، گاهی زیادی کوچک اند و گاهی زیادی بزرگ! اما، به حقیقت سایه ها  باید دقت کرد.به وجود موثری که هست. بیشتر »

از صبحِ کله ی سحر برای دیدن کوه خاکستری که از آن پشت مُشت ها پیدا بود؛ پَس میخوردند. فرقی نمیکرد؛چله ی زمستان است یا خرما پزان تابستان.فرقی نمیکرد هوا سوز و سرما دارد  یا آفتابِ دراز گُل های قالی را میپوساند. باید کنار میرفتند این پرده ها.باید مانع دید… بیشتر »

  ای کمالِ شمس! تو را میخوانم؛ در این بازارِ سیاه که به دستِ اجنبی افتاده و فریاد ناسپاسی نمکِ سفره هایمان شده. این منم، که جز توشه باری از شرمساری و امید توسل به سخاوت تو چیزی در چنته ندارم. نمیدانم،صدایم آنقدر قوت دارد که به تو برسد !؟ اگر میرسد. اگر… بیشتر »

وقتی «پول» حرف اول را بزند. مردم با این جمله از یکدیگر یاد میکنند : «امیدوارم دیگه هیچوقت نبینمش»! بیشتر »

«برای تسنیم که قاصد روز شنبه است»   آن که میگوید دوست ات می دارم خنیاگرِ غم گینی ست که آوازش را از دست داده است                        ای کاش عشق را                          زبان سخن بود      هزاران کاکُلیِ شاد در چشمانِ توست هزاران قناریِ خاموش در… بیشتر »

میگوید:«هنوز اینو نگه داشتی!؟ بندازش بره. یه نو شو برات میخرم».   میپیچمش لای روزنامه.رویش مینویسم شکستنی.آهسته و با دقت،میگذارمش گوشه ی کارتن،کنار بقیه ی وسایل.   میگویم:«عادت ندارم دل خوشیا رو بندازم دور.حتی اگه ناچیز باشه».   با خوشحالی میگوید:«پس… بیشتر »

تا شعاع چند متری کارتن ها را چیده ام. اما شعاع سکوت هایم عمیق تر است! به گمانم دلتنگی دارد ریشه میکند! بیشتر »

مرداد آغاز میشود؛ و من، وجب به وجب، به اتفاق های تازه ، نزدیک میشوم. بیشتر »