گوشی تلفن را برداشتم؛ پر جاذبه گفت:«سلام خانو…م! دَرس مَرس که نداری؟ میخوایم با بابا بیایم خونه تون».   + موهبت ساعتهای پایانی روز یکشنبه،میزبانی از بابام و مامانم. بیشتر »

ما فریاد میزدیم:«چراغ! چراغ!» و ایشان در نمی یافتند…   +شاملو بیشتر »

  «صرفاً جهت پر کردن جیب های خالی»!   +‌بقیه ی دوستاش هم اینجان. بیشتر »

مدتـــــها بود، هیچ کلامی بینمان رد و بدل نشده بود.فقط هر از گاهی که چشممان به چشم یکدیگر می افتاد…نه حتی مدتها بود چشممان به چشم یکدیگر هم نیافتاده بود.فقط هر از گاهی که حضور یکدیگر را احساس می کردیم، برای رفع تکلیف،زیر لبی و آرام،بینمان سلامی رد… بیشتر »

  +من بچه ی تابستونم ولی پاییز یه چیز دیگه ست!! بیشتر »

خانم پاییز، به شدت شُهرت طلب است و برایش مهم نیست در کدام شهر و دیاری زاده شده.همین که میبیند؛ همه از او به خوبی یاد میکنند و با آمدنش شاعر شده اند؛ قهقه ی مستانه سر میدهد و یکی-دو جرعه از قهوه ی تلخِ خانگی اش را مینوشد…(جذابیت،این ذوق زدگی… بیشتر »

برجسته سازی در نقاشی یعنی سخن گفتن با تمام استعداد رنگ. هر گاه نقاش، در خلق اثرش از این تکنیک بهره ببرد؛ بدین معناست که، قصد دارد با زبان حجم هم به انتقال مفاهیم بپردازد.از این جهت به نقاشی خود عمق می بخشد و دست به برجسته سازی میزند و در نهایت از بیننده… بیشتر »

برای فردا، یک دنیا کودکی می خواهم و یک بارانِ جوانمَرد و یک رنگین کمان،رنگ و یک ستاره ی دنباله دار، برای بقیه ی آرزو هامــ… بیشتر »

یه عده تمام سیصد و شصت و پنج روز سال رو زندگی میکنن ؛ برایِ فصل پیاده رویِ اربعین،تا هر طور شده خودشونو برسوننـــــــــــکربلا. یعنی میشه یه روز، یه شاخه به پیاده روی نوشتایِ منم اضافه بشه…!! بیشتر »

«یک» تازگیها، داستانی خوانده ام با عنوان«گربه ی گریان»،از نوشته های خانم فریبا کلهر. (فکر نمی کنم نیازی به معرفی خانم کلهر باشد.لااقل برای همه ی کسانی که خواندنِ داستانهای سروش کودکان، بخش اعظم سرگرمیهای کودکیشان بوده است؛خانم کلهر شناخته شده اند)… بیشتر »

تمام روز را بالا رفتم. رسیدم به پیشانی آسمان. آنجا که تو نشسته ایی. بیشتر »

دور باید شد از این خاک غریب… بیشتر »

​خدا جون! صِدامو داری؟ من که نمیتونم بیام اون بالا! تو پاشو بیا یه لحظه این پایین کارت دارم. میخوام به خاطر بارون امروز ماچت کنم. بیشتر »

ارزش عکس ها، تابلوهای نقاشی، شعرها و افسانه ها معمولا بسته به قدمت تاریخی آنهاست.چه بسا آثار معاصری که با همه ی ژرف نگری و بدیع بودن ذهن خالقش، نادیده گرفته شده و هیچگاه به چشم نیامده.در عوض یک سُفالینه ی تَرَک خورده ، جسد مومیایی شده،ابزارآلات جنگی یا… بیشتر »

از جمله کارهای خارق العاده ی خانم پاییز، بافتن ابرهایِ خاکستریِ پشمی بود. بیشتر »

تو معنی همه ی الفاظ منی. بیشتر »

تشنه ام. تشنه ی آغوشت. رود خانه ی با سخاوتِ دستهایت را به سویم جاری کن. مرا سیراب کن. . . . سبز کن. بیشتر »

دیشب،حوالی ساعت دو از خواب پریدم.با دلهره.مثل کسی که اضطراب شب امتحان دارد.از روی تخت بلند شدم.دست و صورتم را شستم.نشستم به درس خواندن. ناغافل. اولِ سالی!! به من بی نوا دعا کنید تا خدا شفایم دهد. بیشتر »

  «قسم به اسم آزادی»   تصویر:اصفهان،محله ی هارونیه. +عکس رو که دید؛ یه نیشگون از بازوم گرفت و گفت:«تو خیلی سر به هوایی، صهباء!» بیشتر »

امروز خودم را لای کاشی های لاجوردی امامزاده «درب امام» کشف کردم و دلیلِ تمایلِ همیشگی ام را نسبت به این سبک معماری فهمیدم. کمال گرایی. ماندگاری. شکوه. تقارن . بدون ذره ایی خطا. ​ این کاشی ها ، گلدسته ها و درب های مقاوم چوبی در کنارِ  معمارِ با استعدادِ… بیشتر »

مبوس جز لبِ ساقی و جام مِی حافظ که دست زهد فروشان خطاست بوسیدن بیشتر »

– تو کجائی؟ در گستره ی بی مرز این جهان.                           تو کجائی؟ –من در دودست ترین جای جهان ایستاده ام، کنار تو… بیشتر »

خانمِ پاییز،دوست داشت جوراب های ساق بلند آجری رنگ بپوشد.در دنج ترین ‌گوشه ی کتابخانه ی نُقلی اش بنشیند.قهوه ی تلخ خانگی بنوشد . با خواندن افسانه های طولانی سر ذوق بیاید و گاهی از پنجره ی اتاقش به عابران بی انگیزه سلام کند. بیشتر »

برای پرواز به سرزمین های آزاد، همسفرم باش. بیشتر »

بدترین حالت ممکن برای یه دوست، این که ،  نصفه ی گاز زده ی سیب رو بهت تعارف کنه. +قبلا شعری خونده بودم که چنین مضمونی داشت.حالا باید دید درسته گفته یا نه!! بیشتر »

خواب هایم را رها کن. لحظه های دلپذیر بیداری ام باش. بیشتر »

اجازه بده؛ دانه ی رویاهایم را گوشه ی قلبت بکارم. این روزها، قلبِ حاصل خیزِ باران خورده نایاب است. بیشتر »

برای ملاقات با معلمِ جدیدِ دخترم به مدرسه اش رفته بودم.سراغ دخترم را گرفتم . قبل از اینکه خودم را معرفی کنم؛خانم معلم، لبخند به لب پرسید:«تو خواهرشی؟» برق از چشمام پرید.گفتم:«نه ه ه ه،من مامانم!!».چشمکی، سرِ خطِ جمله هاش زد و ادامه داد:«ماشاالله… بیشتر »

خدا جان! به دل خوشی های کِشمشیِ دوشنبه پیاده روی را اضافه کن. باشد.باشد.لباس مناسب هم می‌پوشم. هوا خنک شده.خودم میدانم. بیشتر »

چرا جهانِ من و تو هیچ پایانی ندارد ؟! بیشتر »