« یادداشت های سرپاییِ اسباب کشی 10 | آینده در مشت های من » |
خُسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد
ساحت کُۏن و مکان عرصه ی میدانِ تو باد
زُلفِ خاتونِ ظفر شیفته ی پرچم توست
دیده ی فتح اَبد عاشق جولان تو باد…
+دوشنبه ام را با تو آغاز میکنم «بسم الله الرحمن الرحیم»
++لحظه ای که باید فراخ ترین گام زندگی ام را بردارم؛وجودم پُر میشود از رازی که از گفتارِ لسان الغیب سرچشمه میگیرد.من به معجزه ی واژه ها ایمان دارم…
فرم در حال بارگذاری ...