« ☁☁☁ | خصوصیت های خانم پاییز :) » |
ارزش عکس ها، تابلوهای نقاشی، شعرها و افسانه ها معمولا بسته به قدمت تاریخی آنهاست.چه بسا آثار معاصری که با همه ی ژرف نگری و بدیع بودن ذهن خالقش، نادیده گرفته شده و هیچگاه به چشم نیامده.در عوض یک سُفالینه ی تَرَک خورده ، جسد مومیایی شده،ابزارآلات جنگی یا الواح سنگیِ موجود در موزه به دلیل پیشینه ای که دارند؛ همیشه مورد توجه و مطالعه قرار گرفته اند.
به نظر من،مقابله و رویارویِ شرافت با عصیان،نفرت با عشق.عفت با شهوت،خیانت با تعهد، هرچه اصیل و قدیمی تر باشد؛ مثال زدنی تر است.(برای نمونه تمرّد بابا آدم).شما چطور فکر میکنید؟
بررسی راهکارهای انسانی در مهار این ویژگیها، خصوصا در زمینه ی ادبیات که امروزه به وفور شاهد تقلید در سبکهای گوناگون آن هستیم(و من هم از این قاعده مستثنا نیستم) در عصری، بیگانه با صنعت چاپ و حتی بیگانه با قانون،شگفت انگیز نیست؟ اینکه افسانه سُرایان و داستان پردازان،الهه ها و شخصیت های اساطیری را به جای کاغذ بر الواح سنگی جاوادانه کرده اند!! تمایز میان انسانِ یاغی و انسانِ مطیع در نگاه نویسنده ای که قبل از ثبت قانون حمورابی میزیسته!! اسرار آمیز به نظر نمی رسد؟
«افسانه ی گیلگمش»قدیمی ترین حماسه ی دوران باستان در ادبیات است.اثریست به جامانده از تمدن سومری ها بر چندین لوح سنگی، در برگیرنده ی تمام ویژگی های مطرح شده که بی شک متون بیشماری از این افسانه بهره گرفته اند.
سلام مهتاب عزیزم
خیلی دلم میخواست؛ میتونستم از روی الواح سنگی داستان رو بخونم :)
سلام خانم
این روزها نوشته هاتون که مرور می کنم به این فکر می کنم: «با این همه تفاوت سلیقه در مطالعه و انتخاب کتاب ما چطور با هم دوستیم؟»:))
موفق باشید
سلام خانم صداقت عزیز
پس بالاخره از خاموشی اومدین بیرون :)))
اختلاف سلیقه نمک همه ی رابطه هاست.
اسطوره شناسی و آشنایی با زبان های باستانی در حال حاضر توی دانشگاههای داخلی تدریس میشه. اتفاقا من هم به این شاخه علاقه مندم.
ممنونم که اینجایید :))
فرم در حال بارگذاری ...