تمام روز را بالا رفتم.

رسیدم به پیشانی آسمان.
آنجا که تو نشسته ایی.

تو معنی همه ی الفاظ منی.

تشنه ام.

تشنه ی آغوشت.

رود خانه ی با سخاوتِ دستهایت را به سویم جاری کن.

مرا سیراب کن.

.

.

.

سبز کن.

برای پرواز به سرزمین های آزاد، همسفرم باش.

خواب هایم را رها کن. لحظه های دلپذیر بیداری ام باش.