​آخرین نامه‌ی امام حسین(ع) از کربلا برای برادرش، محمد حنفیه: «بِسْمِ اللّه ِ الرَّحْمنِ الرَّحیم امّا بَعد: فَکانَّ الدُّنیا لَمْ تَکُنْ وَ کانَّ الْآخِرَةَ لَمْ تَزَلْ وَ السَّلام؛ به نام خدای بخشنده مهربان، امّا بعد، پس گویا دنیایی نبوده و گویا آخرت همیشه بوده .

 _{کامل‌الزیارات، ص 76، باب 23، شماره 15.}