«بُردِ فرانسه یک طرف. بارون بعد از بُرد، یک طرف دیگه!!!»

خدایا زیاد بفرما،باران های بعد از قهرمانی را !!!

«تابستانی اینچنین»

خُب ،احتمالا دنیا نمیخواد بر وفق مراد ما بچرخه! پس بهتره ما هم بر خلاف سلیقه ی دنیا عمل کنیم و به جای غصه خوردن؛ لبخند بزنیم،شربت بهار نارنج بخوریم ،کتاب بخونیم و به نظم فصول در آفرینش فکر کنیم.عمل و عکس العمل و یا به قول ما صفهانی ها: «کَمی دَر هم»!

« در پیِ زرد ها »

بالاخره می آیی؛ مطمئنم!

می آیی و پرده ی تاریکِ اضطراب را پس میزنی. سرِ راه مان چراغ ها را روشن و زمین را با گلها علامت گذاری میکنی؛ تا خنده لبهامان را پیدا کند؛صداقت کلاممان را.

بالاخره می آیی؛ مطمئنم!

^{+تصویر:باغ غدیر،اصفهان.}

شوق آموختن را برای خودت آرزو کن و هیچ قَیّمی را برای باورهایت نپذیر.آنکه چوب زور اش را بالای سر تو نگه داشته، به نَفهمی تو ایمان دارد نه به چیز دیگری .

هر چه آدم بار گناهش بیشتر باشد؛

طمعش برای درخواست های بزرگ کمتر است.

من دندان طمع ام را کشیده ام ؛خدا.

گردنم هم از مو باریکتر.

بیا و خودت ببین!